Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Ευριπίδης Μπίλλης: Τι θα ήταν καλύτερο από πλευράς μόνον οικονομίας;

Ερώτημα:
Τι θα ήταν καλύτερο από πλευράς μόνον οικονομίας;
(αν εξαιρέσουμε δηλαδή την υποδούλωση της χώρας και την μετατροπή της σε προτεκτοράτο με το μνημόνιο του ΓΑΠ)

1. Να γινόταν από την αρχή το κούρεμα του χρέους  και το άνοιγμα του χρόνου αποπληρωμής (σε συμφωνία με τους δανειστές μας και με κατάλληλους χειρισμούς για να μην θιγούν ταμεία κτλ )
2. ή η «ηρωϊκή» προσπάθεια του ΓΑΠ να ανακτήσει «την αξιοπιστία» του  και για να βγεί γρήγορα στις αγορές για δανεικά, όπως μας έλεγε;

Γράφω του και όχι της χώρας γιατί δείχνει να θεωρεί ότι μας έχει όλους εμάς τους «απαταιώνες» Έλληνες στο τσεπάκι του.

Για να απαντηθεί το ερώτημα θα πρέπει να διευκρινιστεί για ποιον ερωτάμε αν θα ήταν καλύτερα;  Για τις αγορές του Πρωθυπουργού μας ή για τον Ελληνικό λαό. Παρατηρώ:

1.  Με τη λύση ΓΑΠ, στην οποία επιμένει σήμερα με «παιδικό» πείσμα ο Πρωθυπουργός, (ίσως για να πείσει τον εαυτόν του, ότι «ήταν η μοναδική λύση»), όπως γνωρίζουμε βούλιαξε η Ελληνική Οικονομίαδημιουργήθηκε τεράστια ύφεση, τεράστια ανεργία, αύξηση τιμών και πληθωρισμός (μας τάζανε ότι ότι με την μείωση μισθών θα πέφτανε οι τιμές των προϊόντων που τα πλείστα είναι εισαγόμενα), δημιουργήθηκε οικονομικό αδιέξοδο των πολιτών που μειώθηκαν οι απολαβές τους όχι όμως και οι υποχρεώσεις τους και άρχισαν να κατάσχονται οι περιουσίες τους (και λόγω της ανεργίας), συνεχώς μειώνονται τα έσοδα του κράτους και η δυστυχία απλώθηκε σε όλη τη χώρα. 

2.  Το «κέρδος» ήταν μόνον για τις αγορές που θα πάρουν αμέσως 110 δις ευρώ του δανείου της τρόϊκας που «υπερήφανα» μας έλεγε ο ΓΑΠ ότι θα εξοφλούσε «αμ έπος αμ έργον» και θα έβγαινε στις αγορές.  Φαίνεται βέβαια ότι από την αρχή οι αγορές είχαν άλλην γνώμη και τα δάνεια από τις αγορές θα μείνουν στα όνειρα του ΓΑΠ.  Δεν είναι δα και τόσον «χαζές» οι αγορές για να δανείσουν μια χώρα εκεί που τη κατάντησαν.

3.  Με την πορεία που ακολουθεί θα «ιδιωτικοποιήσει» την κρατική περιουσία υποτιμημένη όπως είναι, για μια «δεκάρα».
Μας είπε επίσης ότι το έκανε για να «σώσει» τις τράπεζες μας. Ουσιαστικά όμως ο δρόμος που διάλεξε χαντάκωσε και τις Ελληνικές τράπεζες γιατί και αυτές παρουσιάζουν την εικόνα της Ελληνικής οικονομίας, όπως την κατάντησε. Η μετοχή της ΕΤΕ που είχε φτάσει τα 35 ευρώ σήμερα στοιχίζει μόνον 5,5 ευρώ και είναι όριμο φρούτο για «αξιοποίηση».
Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν οι μετοχές του ΟΤΕ κτλ, πράγμα που προφανώς ήταν ο στόχος  «των αγορών» ώστε να «αξιοποιηθούν» εύκολα.

4.  Εν ολίγοις, με τη λύση του ΓΑΠ όλα θα «αξιοποιηθούν», θα «ιδιωτικοποιηθούν» τουτέστιν θα ξεπουληθούν.

Όμως και πάλιν, δεν σώζεται η χώρα με τα 50 ή 100 δις τζάμπα ξεπουλήματος γιατί ήδη η χώρα μας χρωστα $400 δις δολλάρια, πολύ περισσότερα από ότι χρώσταγε όταν ανέλαβε ο ΓΑΠ.
<http://www.economist.com/content/global_debt_clock>

5.  Στην τελευταία δ/νση μπορείτε μπορείτε να βρείτε ότι χώρες ως , η Ιταλία, το Βέλγιο, ακόμα και η Γαλλία, είναι σε ίδια αν όχι σε χειρότερη θέση από την χώρα μας (αν λάβουμε υπ όψη και το μέγεθος  του χρέους τους).
Εκεί όμως δεν διανοήθηκαν οι αρχηγοί των κρατών να αποδεχθούν μέτρα ως αυτά του ΓΑΠ και να καταστρεψουν τις οικονομίες τους.

Εν ολίγοις, κανείς δεν βλέπει φώς με τη λύση ΓΑΠ εκτός από την επερχόμενη με μεγάλη καθυστέρηση αναδιάρθρωση και επιμήκυνση της εξόφλησης του χρέους.

Αργά όμως, γιατί για να πάρουν οι αγορές άμεσα 110 δις καταστράφηκε η οικονομία της χώρας με στόχο των αγορών το ξεπούλημα της.

6.  Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς πώς θα ήταν η χώρα αν ακολουθούσε από την αρχή τη λύση που συνέφερε τον Ελληνισμό και όχι τις αγορές.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι για να είναι κανείς Έλληνας πρέπει να αισθάνεται Έλληνας και να μην βλέπει ψυχρά τον λαό του ούτε να τον διασύρει διεθνώς ως απαταιώνα.  Αυτός που το έκανε προφανώς δεν αισθάνεται Έλληνας.

7.  Μάθαμε ακόμα ότι ο Πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις αρχές που ακολουθεί, σιγά σιγά η βήμα βήμα (ή step by step στην αγαπημένη του γλώσσα), δεν θα ανακοινώσει αμέσως όλες τις «αξιοποιήσεις» για να μην μας τρομάξει ή για να εμπεδώσουμε τι συμβαίνει.  Όπως είπε και ο Noam Chomsky:

«Για να γίνουν αποδεκτά  τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη.  Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.»

Και ο θεός πλέον σώζει την Ελλάδα.

Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.